Supernova

Un conto de irmáns. O paso do tempo vive nas paredes baleiras da casa familiar. Julia e Manu conviven co silencio e a distancia, de costas á realidade. A inocencia acompaña ao cativo nun intento por sacar a flote á súa irmá.

A resiliencia é a enerxía de deformación que pode ser recuperada dun corpo deformado cando cesa o esforzo que causa a deformación. En psicoloxía refírese á capacidade do ser humano para sobreporse ao dolor emocional tras un suceso traumático. Esta peza é un estudio das deformacións de cor e forma que sofre a superficie da auga do río Lérez. Privada de referencias ao contexto no que que foi tomada, a imaxe do ría abstráese para dar paso á cadencia hipnótica do movemento da auga. Un paseo puramente visual polo río Lérez. Un proceso de resiliencia persoal.

16-11-2016/ 13-5-2017- Dúas datas que delimitan o período de tempo que abarca este vídeo diario, un apunte autobiográfico nun caderno levado ao soporte audiovisual. Unha narración en directo que se vai despregando como calquera historia contada de xeito oral. A colcha da cama da túa avoa, as charlas na terraza do teu piso de estudante ou a persoa coa que ás veces compartías a cama.

Documental experimental que explora a ambigüidade da mente e das emocións a través da xustaposición de retratos humanos e imaxes abstractas.

Vídeo ensaio sobre a película Confessions (2010) de Tetsuya Nakashima, onde se reflexiona sobre a natureza da violencia e o perdón.

Sara é unha moza introvertida que mantén unha estreita relación coa súa avoa, pero non co resto da súa familia. Un día, seu irmán, chámaa pedíndolle que regrese a casa. Cando volve, atópase cunha situación que a enche de dor. O contacto cos seus recordos e o enfrontarse á devandita situación fai que comece unha loita moi persoal por superalo.

O tempo é aquilo que experimentamos nun primeiro esquecemento do Ser. Cando vivimos a temporalidade como algo lineal e alleo a nós existe xa un dualismo irreconciliable, cíclico e infinito. A vivencia do tempo como cronoloxía e extensión no eixo da horizontal, como unha sucesión de horizontes e teleoloxías, é unha liña sen fin na que a existencia se torna unha espera incesante; unha espera de non se sabe que, na que nos perdemos como náufragos á deriva, descoñecedores do único inmediato e real en nós, o propio Ser.  

Dende pequenos ensínannos a escribir correctamente para non exceder a marxe. Medramos e a vida complícase. Os estudos, a familia, os amigos, o traballo, están moldeando o noso itinerario. Simplemente un día dáste conta de que estás na marxe, nun lugar onde estaba prohibido entrar.

Marta sae da auga. Preséntase antes do sacrifcio. O cadrado vai vir. E o ruído roto que berra.

A medio camiño entre a arte sonora e o cinema experimental, Episodio_Piloto explora a extrañeza sempre vibrante baixo a superficie do cotián. Concebido como unha sorte de macro collage de estímulos curtos pero intensos, erixidos sobre a simbiose de música e imaxe, a peza plantexa un discurso sinestésico sobre a vida diaria e o misteriosa e desconcertante que esta pode chegar a ser.

O ollo cobizoso é unha proposta experimental que nun principio pretendía ser unha ollada encaprichada do potencial estético do natural e do cotiá, pero que acabou converténdose nunha reflexión visual e auditiva sobre a paisaxe, a urbanización, a tranquilidade e outros aspectos da vida que tratamos de revirar e reinterpretar, deformando o que vemos para amosar outras cousas ou quizais as mesmas, pero que aparecen cambiadas de forma incómoda e incluso abafante, co obxectivo cobizoso de que algún que outro ollo bote fume.

Unha reflexión sobre a miseria emocional á que estamos abocadas nunha sociedade ao límite de sí mesma. Os traumas, os medos e as feridas do pasado ábrense paso cara un mundo no que poucos entenden que o afecto é o máis necesario. 

Hai momentos que ocorren só unha vez. Esta é a historia que quen se vai, de quen deixa atrás todos os seus recordos, todo o que o converteu en quen é agora. É un momento enmarcado no tempo onde non hai volta atrás, onde as emocións tráganse por derradeira vez.